მოზარდთა ლტოლვის ფასი

vika

თარიღი: პარასკევი, 16.05.2008, 22:52 | გამოხმაურება # 1

Admin

ჯგუფი: ადმინისტრატორი

შეტყობინებები: 402

პროფილი: 6

სტატუსი: ოფლაინი

რა არის შეკავება? რა ვადა შეიძლება ჩაითვალოს სექსუალურ ურთიერთობებში შესვენებად და რა ვადა - შეკავებად? არსებობს თუ არა ამ მცნებებს შორის მკვეთრი საზღვარი? რა ელის შეკავებას, იგი მავნეა, თუ პირიქით, სასარგებლო? გთავაზობთ ამ და კიდევ სხვა საჩოთირო საკითხების პასუხებს.
საიდან იწყება?
- ხატოვნად, რომ ვისაუბროთ, ერთ მშვენიერ ღამეს მოზარდს ანგელოზი ეცხადება კარგი ამბიტ. იგი მას ეუბნება: “შენ თავს ყურადღებით შეხედე. უფრო ჭკვიანდები, ფიზიკურად უფრო ძლიერდები და როგორც მამაკაცი მწიფდები. შენ უფროსთა სამყაროში დგამ ნაბიჯს და ეს მშვენიერია!” შემდეგ ღამეს მოსალოდნელი ანგელოზის ნაცვლად ცხადდება... მისი უძველესი ოპონენტი - დემონი - და იქედნურად უწყებს ჩურჩულს: “რაო, ძვირფასო, მოხვედი ჩემამდე? - მოვიდა შენი ტანჯვა-წამების დრო! ხვალ უკვე ვეღარ შეძლებ მშვიდად უცქირო გოგონებს, დაგეწყება მათკენ სწრაფვა და ტანჯვა. ვაი და შენმა რჩეულმა უარგყოს, ეს კი სამარცხვინო და მტკივნეული იქნება..”
სექსუალური გამოღვიძების პირველ ნიშნებთან ერთად იზრდება შინაგანი დაძაბულობა - ახალი შეგრძნება, რომლის დაძლევა არც ისე იოლია. და აქ ორგანიზმის “დამცავი სარქველი” ამოქმედდება - იქყება პოლუციები, მას კი, როგორც წესი, მასტურბაციის პირველი გამოცდილებაც მოსდევს. მოზარდი იწყებს არამარტო თავისი ახალი მოთხოვნილებების შეგნებას, არამედ მათთან ბრძოლის აუცილებლობასაც. სწორე დეს გახლავთ შეკავების დასაწყისი.
მაშ როგორ ვებრძოლოთ, როგორ ავიცილოთ გადამეტებული დაძაბულობა? ამ უძველეს საკითხს ყოველი ადამიანი ინდივიდუალურად წყვეტს. ნაწილობრივად მასტურბაციაში ვლინდება, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში არ ღირს ამისი კულტივირება, თორემ მოზარდი თავის თავს ეროტიული ემოციების გამოუვალ წრეში მოაქცევს.
მას მათი დაუყოვნებელი რეალიზებისაგან თავშეკავება უხდება. ამ მომენტში კარგი დახმარება შეიძლება გაუწიოს ნებისმიერმა გატაცებამ - სპორტმა, კომპიუტერმა, მუსიკამ, ფერწერამ. არჩევანი უსასრულოა. ენერგიეს ნებისმიერი სახის შემოქმედებაზე გადართვა სიმძაფრეს მოხსნის და თავშეკავების პროცესს უფრო ნაკლებად პრობლემატურს გახდის.
სიყმაწვილის ექო
ფოთელი დავით ლ-ს წერილში მოყვანილია სიყმაწვილის პერიოდის ტიპიური ბიჭური განცდების სურათი.
“არ მახსოვს, ვინ შთამაგონა, მაგრამ დარწმუნებული ვიყავი, რომ ონანიზმი - საზიანო, ცუდი იყო და ამისგან ძალიან ვიტანჯებოდი. ახლა ეს ღიმილით მახსენდება, მაგრამ მაშინ ყველაფერი ძალიან სერიოზულად იყო, თქვენ წარმოიდგინეთ, თავის მოკვლასაც კი ვფიქრობდი”.
- მართლაც, ონანიზმის (იგივე მასტურბაციის) პერიოდს პრაქტიკულად ყველა გაივლის, მაგრამ მას თითოეული თავისებურად აღიქვამს. ხშირად მოზარდთა გონებაში (უფროსთა დახმარებით) ინერგება ონანიზმის მავნებობა და დაუშვებლობა. იწყება საკუთარ თავთან ბრძოლა, შინაგანი კონფლიქტი ფართოვდება, ამას კი მოზარდი დათრგუნულ მდგომარეობამდე მიყავს...
ამ დროს ძალზედ მნიშვნელოვანია მშობელთა მხარდაჭერა, მათთან ურთიერთგაგება. განსაკუთრებით როდესაც თანატოლებთან ურთიერთობებში ყველაფერი კარგად ეწყობა. მოზარდთა ჯგუფებისათვის ხშირად სისასტიკე, მოუთმენლობა და შეუნდობლობაა დამახასიათებელი, და თუ ბიჭი რაღაცით სხვებს არ წააგავს, იგი ვერ აიცილებს დაცინვებსა და გარიყვას. მაგალითად, ერთ-ერთ ბიჭს დაუგვიანდა მეორადი სასქესო ნიშნების განვითარება. 16 წლის ასაკში მას სრულად არ გააჩნდა შეთმიანება იმ ადგილებში, სადაც ეს მამაკაცებს უნდა ჰქონდეთ. “მეგობრები” მას აბუჩად იგდებდნენ, იქედნურად ინტერესდებოდნენ, რას განიცდიდა ქალთა დანახვისას. საწყენ მეტსახელებს არქმევდნენ. იგი აუზზე სიარულსაც მოეშვა, აბანოში და სანაპიროზე გახდასაც გაურბოდა, ერთი სიტყვით თავის თავში ჩაიკეტა.
ახლა იგი ოცი წლის არის, ფიზიოლოგიურად ყველაფერი წესრიგში მოვიდა, მაგრამ სიყმაწვილის განცდებმა მდგრადი კომპლექსების თაიგულით “დააჯილდოვა”. მას საშინლად აკლია თავდაჯერება, ქალებს გაურბის, ვერ იწყებს სქესობრივ ცხოვრებას (თუმცა კი მცდელობები იყო). მას ახლა საკმაო მუშაობა მართებს ფსიქოთერაპევტის დაკვირვების ქვეშ.

არ უნდა ფიქრი, რომ გალაკტიონს
მე ჩამოვართვი მეფის სახელი...!